بسیاری از افراد پس از حمام یا رفتن به استخر، دچار گوش درد و سوت گوش می‌شوند. در برخی مواقع، این درد با کیپ شدن و التهاب گوش نیز همراه است. دلیل این موارد، عفونتی است که توسط آب ایجاد می‌شود. این عفونت با نام گوش شناگر یا عفونت مجرای گوش خارجی شناخته می‌شود. دلیل ایجاد این عفونت، آبی است که پس از حمام یا شنا در گوش باقی می‌ماند.
آب باقی مانده در محیط گوش، فضایی مرطوب را ایجاد می‌کند که موجب رشد باکتری‌ها می‌شود. همچنین فرو کردن انگشت، گوش پاک‌کن و آشیاء دیگر به داخل گوش می‌تواند زمینه ابتلا به این عفونت را ایجاد کند.با ما همراه باشید تا با این بیماری و درمان گوش درد ناشی از آب آشنا شویم.
گوش شناگر چیست؟
بدون‌شک محیط‌های مرطوب، بهترین مکان برای رشد باکتری‌ها هستند. از‌این‌رو اغلب، افرادی به این بیماری و بیماری میسوفونیا مبتلا می‌شوند که بیشتر در معرض آب هستند؛ زیرا یکی از دلایل ابتلا به این عارضه، محیط‌های مرطوب و خیس است. اما این امر به این معنی نیست که افراد دیگر دچار عفونت مجرای گوش خارجی نمی‌شوند.
عوامل دیگری هم در به‌وجود آمدن این عارضه نقش دارند؛ اما مهم‌ترین عامل، آب و رطوبت است. زیرا باکتری‌ها هنگامی‌که در معرض رطوبت قرار بگیرند، تکثیر می‌شوند. این عارضه برای بسیاری از افراد فقط یک‌بار اتفاق می‌افتد؛ اما برای برخی دیگر، به یک عارضه مزمن و متعدد مانند وزوز تبدیل می‌شود.
عوامل ایجاد گوش شناگر
به‌طور‌معمول منشا گوش شناگر، عوامل باکتریایی و باکتری عفونت گوش شناگران هستند. این عفونت در افرادی که زمان زیادی را در آب صرف می‌کنند، رایج است. رطوبت بیش از‌حد می‌تواند موجب تخریب پوست کانال شود. از بین رفتن پوست کانال باعث می‌شود تا باکتری‌ها و قارچ‌ها به‌راحتی در آن نفوذ کنند.
به‌طور‌معمول این عفونت در تابستان بیشتر ایجاد می‌شود؛ زیرا مردم در تابستان بیشتر به شنا می‌روند. نکته قابل‌توجه درباره این عارضه آن است که فقط رطوبت و شنا موجب به وجود آمدن آن نمی‌شوند. بلکه هر چیزی که موجب آسیب رسیدن به پوست کانال شود، احتمال عفونت را افزایش می‌دهد. به‌عنوان مثال اگزما، پوست خشک، خارش کانال گوش، استفاده از گوش پاک‌کن و اشیاء خارجی می‌تواند زمینه را برای رشد باکتریی‌ها فراهم کند.
در هنگام استفاده از گوش پاک‌کن مراقبت‌های لازم را انجام دهید. همچنین برخی از زیورآلات گوش می‌توانند آلرژی و مشکلات پوستی را به‌همراه داشته باشند. همه این موارد احتمال ایجاد این بیماری را افزایش می‌دهند؛ اما باید توجه داشته باشید که آن را به‌صورت کامل درمان کنید. زیرا در غیر‌این‌صورت، بیماری گسترش می‌یابد.
علائم آن
این بیماری هم مانند بیماری‌های دیگر و علائم کم شنوایی، با علائمی آشکار می‌شود. علائم این عارضه بسته به پیشرفت و مرحله آن، متفاوت است. در‌حالت‌کلی ۳ مرحله خفیف، متوسط و پیشرفته وجود دارد که عبارت اند از:
علائم مرحله خفیف
- التهاب و قرمز شدن گوش
- احساس خارش در مجرای گوش
- احساس درد خفیف که با فشار دادن لاله و برآمدگی‌های جلوی گوش بیشتر می‌شود.
- خروج و مشاهده ترشحات بی‌بو
علائم مرحله متوسط
- شدید شدن خارش مجرای گوش
- افزایش درد، التهاب و قرمزی گوش
- شدت یافتن خروج ترشحات
- کیپ شدن و انسداد مجرای گوش توسط التهاب، مایعات و مواد زائد
- کاهش سطح شنوایی
علائم مرحله پیشرفته
- احساس درد در گردن و سر که از گوش سرایت کرده است
- انسداد کامل مجرای گوش
- التهاب و قرمز شدن گوش خارجی
- احساس تورم در غدد لنفاوی گردن
- ایجاد تب
راه های درمان آن
برای درمان کم شنوایی به شما استفاده و خرید سمعک پیشنهاد می‌شود. حال برای درمان بیماری و درمان خانگی گوش شناگر، روش‌های مختلفی وجود دارد. توصیه می‌شود برای درمان، به متخصص مراجعه کنید. پزشک متخصص پس از معاینه و تشخیص مرحله‌ای که بیماری در آن قرار دارد، بهترین درمان را برای شما تجویز می‌کند.
۱-شستشوی گوش
شستشوی گوش یک روش موثر محسوب می‌شود. در این روش متخصص شنوایی سنجی در تهران با کمک یک دستگاه مکنده ترشحات و مایعات موجود در داخل گوش را خارج می‌کند.
۲-تجویز دارو
به‌طور معمول پزشک با‌توجه به ارزیابی شنوایی آنلاین٬ شدت بیماری، دارو و قطره تجویز می‌کند. برخی از شایع‌ترین دارو‌ها برای درمان عبارت‌اند از محلول اسیدی جهت کمک به تنظیم محیط آنتی باکتریال گوش استفاده می‌شود؛ همچنین استروئید برای کاهش التهاب، آنتی بیوتیک و بهترین قطره گوش برای از بین بردن باکتری‌ها و دارو‌های ضد‌درد تجویز می‌شوند.
عوارض که به همراه دارد
در صورت درمان نشدن، احتمال ایجاد عوارض برای فرد مبتلا وجود دارد. برخی از این عوارض در عفونت مجرای گوش خارجی رایج‌تر هستند.این عوارض به شرح زیر می باشند که عبارت اند از:
کاهش سطح شنوایی به‌صورت موقت
اگر عفونت گوش پیشرفت کند، احتمال ابتلا به کم‌شنوایی موقت وجود دارد. این مشکل پس از درمان عفونت از بین می‌رود.
عفونت طولانی‌مدت یا اوتیت خارجی مزمن
در صورتیکه این بیماری پس از مدت ۳ ماه درمان نشود، با عنوان عفونت مزمن گوش خارجی شناخته می‌شود. هنگامی‌که دلیل ایجاد این عارضه یک باکتری نادر، واکنش پوستی آلرژیک، بیماری پوستی یا قارچ‌ها باشند، احتمال ابتلا به عفونت مزمن گوش خارجی افزایش می‌یابد.
عفونت بافت عمقی
عفونت بافت عمقی یکی از عوارض بسیار نادر محسوب می‌شود. این عفونت به‌گونه‌ای است که می‌تواند لایه‌ها و بافت عمیق پوست را درگیر کند.
آسیب استخوان و غضروف
در آخرین مرحله از عفونت مجرای گوش خارجی، امکان آسیب رسیدن به غضروف‌ها و استخوان‌ها وجود دارد. به‌طوریکه استخوان‌های قسمت‌های تحتانی جمجه تحت‌تاثیر قرار می‌گیرند. این عارضه با نام استئومیلیت پایه جمجمه شناخته می‌شود و مغز و اعصاب بیمار را مورد‌هدف قرار می‌دهد. بروز این عوارض در افراد مسن بیشتر است؛ زیرا سیستم ایمنی این افراد بسیار ضعیف است.
پیشگیری از عفونت‌های خارجی گوش
در نهایت برای آن که شما دچار این بیماری نشوید٬ یک سری پیشگیری ها وجود دارد که شما با رعایت آن می توانید از مبتلا شدن جلوگیری کنید که این موارد عبارت اند از:
- پس از حمام و شنا گوش‌ها را به‌طور کامل خشک کنید.
- در صورت رعایت فاصله سشوار، امکان استفاده از آن برای خشک کردن گوش وجود دارد.
- برای شنا از محافظ گوش یا کلاه استفاده کنید.
- از گوش در برابر عوامل محرک از جمله اسپری و رنگ مو محافظت کنید.
- از فرو بردن اشیاء خارجی به داخل گوش خودداری کنید.
نتیجه گیری
گوش شناگر یکی از عفونت‌های رایج گوش است. این عارضه اغلب برای افرادی اتفاق می‌افتد که پس از حمام و شنا کردن، گوش‌های خود را خشک نمی‌کنند؛ زیرا آب و رطوبت، بهترین بستر را برای رشد باکتری‌ها ایجاد می‌کنند. توصیه می‌شود در صورت ابتلا به این بیماری به پزشک و کلینیک گوش تهران مراجعه کنید.
بدون دیدگاه