افت شنوایی پس از آرتریت و فشار خون بالا سومین مشکل شایع سالمندان به شمار می آید. بنا به آمار در ایالات متحده ۴۰ تا ۴۵ درصد جمعیت سالمندان بالای ۶۰ سال درجات مختلفی از کم شنوایی را تجربه میکنند. این رقم در افراد بالای ۷۰ سال به ۸۳ درصد می‌رسد. انجام غربالگری شنوایی باعث بهبود روند درمان و تجویز سمعک می‌شود.

از سوی دیگر روند رو به رشد جمعیت سالمندان منجر به شیوع بالای کم شنوایی در جامعه گردیده است، اثر کم شنوایی بر سالمندان بسیار حائز اهمیت است. افت شنوایی می‌تواند منجر به افسردگی، انزوا، بی‌توجهی، کاهش اعتماد به نفس و عملکرد ضعیف سالمندان به ویژه آن دسته از سالمندانی شود که تحت ارزیابی و درمان کم شنوایی قرار نگرفته اند.

نیاز به غربالگری شنوایی در سالمندان و تجویز سمعک

استفاده از سمعک یا مداخله ی پزشکی به منظور بهبود مشکل شنوایی تأثیر مثبتی بر کیفیت زندگی سالمندان دارد. به عبارت دیگر عدم تشخیص و درمان زودهنگام اختلال شنوایی، کیفیت زندگی و توانایی سالمندان را کاهش می‌دهد، از این رو برنامه های غربالگری شنوایی سالمندان و متعاقب آن ارجاع به متخصصان ذیربط به منظور استفاده از خدمات درمانی و توانبخشی بویژه سمعک امری ضروری است.

روش‌های بسیاری برای غربالگری شنوایی سالمندان وجود دارد غربالگری با صدای نجوا، دیاپازون و غربالگری فرکانس‌های ۵/۰ ، ۱، ۲ و ۴ کیلوهرتز در سطوح شدتی ۲۵ یا ۴۰ دسی بل. ولی یکی از جامعترین پروتکل‌های غربالگری شنوایی سالمندان توسط انجمن گفتار و شنوایی آمریکا (American Speech and Hearing Association:ASHA) در سال ۱۹۹۷ تدوین گردید که مشتمل بر سه مرحله است، غربالگری به منظور ردیابی ضایعه ی شنوایی (hearing disorder) ، آسیب شنوایی ( hearing impairment ) و ناتوانی شنیداری (hearing disability) نتیجه حاصل از مجموع این سه مرحله، اطلاعات بسیار ارزشمندی را برای مشاوره و ارجاع به مراکز ذیربط فراهم می آورد.

انواع غربالگری شنوایی

شناسایی اختلال شنوایی و آسیب شنوایی به ترتیب بوسیله معاینه گوش به کمک اتوسکپ و ادیومتری صورت می‌گیرد. اما به منظور مشخص نمودن میزان ناتوانی شنیداری بنا به پیشنهاد ASHA می‌توان از پرسشنامه‌های خودارزیاب معتبری چون خودارزیاب ارتباطی Self Assessment of Communication و خودارزیاب معلولیت شنوایی سالمندان نسخه غربالگری Hearing Elderly Screening for the Handicap  استفاده نمود. بنا به مطالعات انجام شده اعتبار آزمون-آزمون مجدد HHIE-S حدود ۸۴ درصد و SAC حدود۸۰ درصد است. در ایران با آن که دکتر حیدری در سال ۱۳۸۲ پژوهشی پایان نامه ای در مورد این پرسشنامه و برگردان آن به فارسی در دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام داد اما نتایج آن به صورت مقاله چاپ نشده است. HHIE-S متشکل از ۱۰ سؤال خودارزیاب است که به منظور بررسی محدودیت‌های ارتباطی ناشی از کم شنوایی طراحی شده است. ۵ سؤال به بررسی وضعیت اجتماعی و ۵ سؤال به بررسی شرایط عاطفی پرسش شونده اختصاص دارد.

این خودارزیاب مخصوص سالمندان بوده و از نسخه اصلی HHIE که حاوی ۲۵ سؤال می‌باشد استخراج گردیده است. حداقل امتیاز کسب شده از HHIE-S صفر و حداکثر آن ۴۰ است. امتیاز صفر تا ۸ قبول و ۱۰ تا ۴۰ مردود محسوب می‌شود. از آنجا که اعتبار و روائی پرسشنامه ی HHIE-S در پژوهش‌های بسیاری به اثبات رسیده است. در مطالعه‌ی فعلی نیز از همین پرسشنامه استفاده شد.

خودارزیاب معلولیت شنوایی

در زمینه بررسی شنوایی سالمندان مستقر در خانه های سالمندان در ایران دو مطالعه دیگر موجود است. دکتر ملایری و جعفری (۱۳۸۳) شنوایی ۱۳۰ سالمند را با ادیومتری تن خالص با استفاده از دو معیار ASHA و پرسشنامه ساده و کوتاهی که معیار ارجاع برای ارزیابی های ادیولوژیک یا اتولارینگولوژیک بود و توسط مراقب وی تکمیل میگردید غربالگری نمودند. در این مطالعه بیش از ۶۵ % افراد کم شنوای بیش از حد ملایم داشته و معاینه اتولارینگولوژیک یا آزمایشهای ادیولوژیک کاملتر و استفاده از خدمات توانبخشی نیاز داشتند. در مطالعه ی دکتر روحبخش و همکاران (۱۳۸۵) شنوایی ۴۳ نفر از ساکنین خانه سالمندان را با آزمایش تن خالص در فرکانس های مرسوم بررسی کردند سپس پرسشنامه خودارزیاب شاخص معلولیت شنوایی خانه سالمندان توسط سالمند و نسخه دگرارزیاب آن توسط کارکنان مرکز تکمیل گردید. براساس مطالعه ی دکتر روحبخش و همکارانش (۱۳۸۵) این پرسشنامه برای بررسی معلولیت شنوایی سالمندان مقیم در خانه ی سالمندان ابزار مناسبی است و ارزش دو نسخه با توجه به شرایط پژوهش آنها یکسان است.

این مطالعه با هدف غربالگری شنوایی و بررسی نیاز به سمعک در سالمندان صورت گرفت.

مراحل غربالگری شنوایی

این پژوهش روی ۵۲ سالمند مقیم سه خانه سالمندان صورت گرفت. این مراکز همگی در غرب تهران واقع شده و به صورت تصادفی انتخاب شدند. افراد مورد مطالعه شامل ۲۱ مرد و ۳۱ زن در محدوده‌ی سنی ۵۱ تا ۹۷ سال بودند. معیار ورود به مطالعه عبارت بود از عدمابتلاء به آلزایمر و برخورداری از توانایی جسمی بحدی که امکان همکاری در ادیومتری وجود داشته باشد. عدمابتلای سالمندان به آلزایمر از روی پرونده ی پزشکی آنان که در خانهی سالمندان موجود بود تعیین گردید. لازم به ذکر است که پیش از شروع کار، همکاران این طرح به منظور ارتباط مناسب و کارآمد با سالمندان با یک روانشناس رایزنی نمودند. بهعلاوه، رضایت هر یک از افراد مورد بررسی جهت انجام پژوهش اخذ گردید.

روش مطالعه بنا به پروتکل ASHA (۱۹۹۷) چنانچه ذکر شد مشتمل بر سه مرحله ی غربالگری ضایعه ی شنوایی، غربالگری آسیب شنوایی و غربالگری ناتوانی شنیداری بود.

در مرحلهی غربالگری ضایعه ی شنوایی ابتدا تاریخچه گیری مطابق با فرم تاریخچه گیری ASHA (۱۹۹۷) و سپس معاینه بصری گوش بوسیله اتوسکپ Heine ساخت آلمان صورت گرفت. معیار ارجاع در این مرحله بنا به پروتکل ASHA عبارت بود از :
۱) پاسخ مثبت به هر یک از مشکلات ذکر شده در فرم تاریخچه گیری ( نظیر احساس کم شنوایی، وزوز، گیجی، گوش درد و ترشح از گوش) و عدم دریافت اقدامات درمانی جهت برطرف نمودن آن و یا
۲ ) وجود هر گونه ناهنجاری فیزیکی درگوش خارجی یا مشاهده سرومن فشرده یا ناهنجاری در مجرای گوش خارجی بوسیله اتوسکوپ.
در مرحله ی غربالگری آسیب شنوایی ادیومتری در محیطی کاملاً آرام و بدون نویز در سه فرکانس ۲، ۱ و ۴ KHz در سطح شدت ۲۵ dB HL بوسیله ی ادیومتر AD ۲۲۹ ساخت شرکت Interacoustic دانمارک بهعمل آمد. در صورت عدم پاسخ به هر یک از محرکهای ارسالی و مردودشدن در این مرحله، ادیومتری کامل راه هوا و استخوان در فرکانسهای ۲۵۰ ، ۵۰۰ ، ۱۰۰۰ ، ۲۰۰۰ ، ۴۰۰۰ و ۸۰۰۰ Hz به منظور تعیین میزان معلولیت شنوایی و نیاز به سمعک انجام شد. جهت تأئید سلامت گوش میانی تمپانومتری بوسیله ی دستگاه AT۲۲ ساخت شرکت Interacoustic صورت گرفت.

در مرحلهی غربالگری ناتوانی شنیداری نسخه فارسی پرسشنامه ی HHIE-S که به تأئید سه کارشناس و سه کارشناس ارشد شنوایی شناسی رسیده بود برای هر یک از افراد مورد مطالعه پر شد . معیار ردی در این مرحله کسب امتیاز ۱۰ تا
۴۰ یا به عبارتی داشتن معلولیت ملایم تا متوسط (امتیاز ۱۰ تا ۲۴ ) و یا شدید (امتیاز ۲۶ تا ۴۰ ) بود.

به منظور تعیین نیاز به سمعک امتیاز HHIE-S ، میانگین آستانه های تن خالص گوش بهتر در سه فرکانس ۵/۰، ۱ و ۲ کیلوهرتز ((Best Pure Tone Average: BPTA PTA گوش بهتر در چهار فرکانس ۵/۱ ، ۰ ، ۲ و ۴ کیلوهرتز BPTA و معیار Ventryو Weinstein (۱۹۸۳) مبنی بر احساس معلولیت در صورت داشتن آستانه های بزرگتر یا مساوی dB HL ۴۰ در فرکانسهای KHz ۱ و ۲ در گوش بهتر ) ≥ ۴۰ ۲۰۰۰ و ۱۰۰۰ ) BHL محاسبه و مورد بررسی قرار گرفت.
در نهایت حساسیت (sensitivity) و ویژگی (specificity) این پرسشنامه در مقایسه با ۲۶ ≥ BPTA(۳) ، ۲۶ ≥ BPTA(۴) و (۲۰۰۰ و ۱۰۰۰ ) BHL محاسبه گردید.

یافته های پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS ۱۵ و به صورت آمار توصیفی و آمار تحلیلی شامل آزمون t دو دامنه، آزمون x۲ و آزمون همبستگی اسپیرمن تحلیل شد.

نتایج آزمون غربالگری شنوایی

در این مطالعه ۵۲ سالمند ۲۱ مرد و ۳۱ زن ۵۱ تا ۹۷ساله با میانگین سنی ۷۵ سال مورد بررسی قرار گرفتند. در مرحله ی غربالگری ضایعه ی شنوایی، نتایج تاریخچه گیری نشان داد که از میان این افراد ۱۴ نفر (۹۲/۲۶ درصد) احساس کم شنوایی ، ۵ نفر (۶۲/۹ درصد ) مشکل سرگیجه و یا گیجی ، ۴ نفر (۶۹/۷ درصد) سابقه ی استفاده از سمعک و ۲ نفر ( ۸۴/۳ درصد ) احساس وزوز در گوش داشته اند.

همچنین در هنگام اتوسکپی مشخص شد که ۳۳ درصد افراد یا به عبارتی ۱۷ نفر دارای سرومن فشرده هستند که پساز ارجاع به منظور خارج نمودن سرومن مجدداً برای ارزیابی شنوایی مراجعه نمودند. در نهایت معاینه ی اتوسکپی نشان داد که ۱ نفر (۹/۱ درصد) دارای نئوتمپان ، ۱ نفر (۹/۱ درصد) کلسیفیکیشن پرده تمپان و ۵ نفر ( ۶/۹ درصد ) دارای رترکشن پرده تمپان هستند.

در مرحله ی غربالگری آسیب شنوایی براساس معیار ASHA (۱۹۹۷) ۴۵ نفر (۸۶ درصد) افراد مورد مطالعه مردود شدند. از اینرو ادیومتری کامل راه هوا و استخوان برایشان انجام شد. از آنجا که آزمون t دو دامنه اختلاف معنی داری را در هیچ یک از فرکانس های آزمایشی بین زنان و مردان نشان نداد ( p>۰/۰۵ ) ، زنان و مردان به عنوان یک جامعه در نظر گرفته شده و میانگین آستانه‌های شنوایی برای کلیه ی افراد مورد مطالعه محاسبه گردید، که حاصل آن در نمودار ۱ نشان داده شده است. نمودار ۲ شیوع کاهش شنوایی براساس معیار ردی ASHA (۱۹۹۷) در سنین مختلف را نشان می‌دهد.

آخرین مرحلهی غربالگری یعنی غربالگری ناتوانی شنیداری با استفاده از پرسشنامه ی HHIE-S صورت گرفت. با توجه به ملاک غربالگری ASHA. ۲۰ نفر معادل ۵/۳۸ درصد افراد مورد مطالعه دارای امتیاز HHIE-S ≥ ۱۰ بودند که مردود محسوب شدند.
نتایج آزمون کای دو نشان داد که بین امتیازات بدست آمده از سؤالات مختلف این پرسشنامه همچنین بین امتیاز نهایی HHIE-S در زنان و مردان اختلاف معنی داری مشاهده نمی شود. ( p>۰/۰۵) . از این رو در این مرحله نیز زنان و مردان به عنوان یک جامعه در نظر گرفته شده و نتایج HHIE-S برای کل افراد محاسبه گردید . ۵/۶۱ % افراد فاقد معلولیت ، ۲۷% معلولیت ملایم تا متوسط و ۵/۱۱% معلولیت شدید داشتند.

میانگین امتیاز HHIE-S در افراد مورد مطالعه ۲۳/۹ با انحراف معیار ۶۱/۱۰ بود. نکته ی قابل توجه دیگر اینکه مجموع میانگین امتیازهای عاطفی ( ۹۶/۳) از مجموع میانگین امتیازهای اجتماعی ( ۲۷/۵) کمتر بدست آمد. با وجود این آزمون کای دو اختلاف معنیداری را بین این دو نشان نداد. ( p>۰/۰۵).

به منظور تعیین نیاز به سمعک امتیاز HHIE-S ،BPTA(۳) ، BPTA(۴)و ۴۰ < (۲۰۰۰ و ۱۰۰۰) BHL محاسبه و مورد بررسی قرار گرفت که نتایج در جدول ۱ نشان داده شده است. آزمون اسپیرمن همبستگی معنی داری را بین امتیازات ۱۰ HHIE-S≥ و ۲۶ < (۳) BPTA و ۱۰ HHIE-S≥ و ۲۶ < (۴) BPTA نشان داد ( به ترتیب p= ۰/۰۱۱ و p=۰/۰۲۰ ). در حالیکه نتیجه ی این آزمون حاکی از عدم همبستگی بین امتیازات ۱۰ HHIE-S≥ و ۴۰ < (۲۰۰۰ و ۱۰۰۰) BHL بود ( p>۰/۰۵). میزان همبستگی ۱۰ HHIE-S≥ با ۲۶ < (۳) BPTA ۷۳/۰ و ۱۰ HHIE-S≥ با ۲۶ < (۴) BPTA ۵۶/۰ به دست آمد. از این رو ملاک کاندیداتوری استفاده از سمعک داشتن امتیاز ۱۰ HHIE-S≥ و ۲۶ < (۳) BPTA قرار گرفت. با در نظر گرفتن این ملاک ۱۱ نفر معادل ۲/۲۱ درصد افراد مورد مطالعه کاندیدای استفاده از سمعک محسوب شدند که تنها ۲ نفر از آنها سمعک داشتند که هر دو نیز از عملکرد سمعک ناراضی بودند.

در نهایت به منظور بررسی حساسیت و ویژگی برگردان فارسی پرسشنامه ی HHIE-S نتایج بدست آمده از این پرسشنامه با نتایج ۲۶ < (۳) BPTA ، ۲۶ < (۴) BPTA و ۴۰ < (۲۰۰۰ و ۱۰۰۰) BHL مقایسه شد

نتیجه‌گیری از آزمون غربالگری شنوایی

هدف از مطالعه‌ی حاضر غربالگری شنوایی سالمندان به منظور تعیین میزان نیاز به سمعک در این جامعه‌ای رو به رشد بود. همانطور که یافته‌های این پژوهش نشان میدهد، در اولین مرحله ی غربالگری که با هدف غربالگری ضایعه ی شنوایی صورت گرفت مشخص شد که ۳۳ درصد افراد دارای سرومن فشرده هستند که این یافته مطابق با اطلاعات بدست آمده از پژوهش Yueh و همکاران( ۲۰۰۳ ) است. علت شیوع بالای سرومن فشرده را میتوان به افزایش رشد موهای مجرا، خشکتر بودن سرومن و کلاپس نسبی در سالمندان نسبت داد به ویژه دو عامل اول یعنی وجود موهای ضخیمتر و زیادتر همچنین سرومن خشکتر موجب تجمع سرومن در مجرا شده و در صورتی که اقدامات لازم جهت خارج نمودن آن صورت نگیرد میتواند منجر به کاهش شنوایی شود.

غربالگری شنوایی در کشوری دیگر

در مرحله ی غربالگری آسیب شنوایی با وجود آنکه آستانه‌ی شنوایی مردان در تمام فرکانس ها از زنان ضعیف تر بود ولی این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار نبود که این امر مطابق با یافته های Gates و همکاران( ۲۰۰۳ ) و Abyad(۲۰۰۴) است. مطالعه ی Gordon-Salant ( ۲۰۰۵ ) نشان می دهد که آستانه ی شنوایی مردان از زنان ضعیفتر است ولی در خصوص معنی دار بودن این اختلاف ذکری به میان نیاورده است.

همچنین در این مرحله مشخص شد که ۴۵ نفر (معادل ۸۶ درصد افراد مورد مطالعه ) از غربالگری آسیب شنوایی مطابق با معیار ASHA (۱۹۹۷) مردود محسوب میشوند. که این رقم بخوبی با یافته های Jupiter و (۲۰۰۱) Palagonia مبنی بر مردودی ۸۱ درصد افراد مورد مطالعه مطابقت دارد . در صورتی که معیار ردی از مرحله‌ی غربالگری آسیب شنوایی را عدم پاسخ دهی به فرکانس‌های ۱۰۰۰ و ۲۰۰۰ Hz با شدت ۴۰dBHL قرار دهیم، ۹/۲۶% افراد مردود محسوب میشوند که این رقم در مطالعه ی Gates و همکاران (۲۰۰۳) ۲۷ درصد و در مطالعه ی Jupiter و Palagonig (۲۰۰۱) ۳۸ درصد ذکر شده است.

در مرحله ی غربالگری ناتوانی شنیداری با استفاده از پرسشنامه ی HHIE-S در مطالعه ی حاضر ۲۰ نفر معادل ۵/۳۸ درصد مردود شدند. در حالیکه در پژوهش (۲۰۰۴) Abyad Jupiter و Palagonig (۲۰۰۱) و Gates و همکاران (۲۰۰۳) این رقم به ترتیب ۶۳ درصد، ۱۰ درصد و ۱۵ درصد ذکر شده است. علیرغم تطابق بالای یافته های مربوط به غربالگری آسیب شنوایی، علت این اختلاف را میتوان به تفاوت های فرهنگی نسبت داد ، در مطالعه ی Abyad برگردان عربی پرسشنامه ی HHIE-S در جامعه ی عرب زبانان لبنان، در پژوهش Jupiter و Palagonig برگردان چینی این و پرسشنامه در جامعه چینی زبانان آمریکا و در بررسی Gates و همکاران پرسشنامه ی اصلی HHIE-S در جامعه ی آمریکائیان مورد استفاده قرار گرفته است. مطالعه ی Palagonig , Jupiter نشان میدهد، علیرغم آنکه ۸۱ درصد افراد براساس معیار ASHA (۱۹۹۷) مردود شده اند تنها ۱۰ درصد آنان دارای امتیاز HHIE-S بزرگتر از ۱۰ بوده اند. محققان این امر را به ویژگی های فرهنگی جامعه ی چینی زبانان نسبت داده اند. زیرا در این جامعه کاهش حساسیت شنوایی بخشی از فرآیند پیری قلمداد شده و معلولیت محسوب نمیگردد. از این رو سالمندان دچار کاهش شنوایی، خود را معلول به شمار نمی آورند.

در این پژوهش اختلاف معنی داری بین نتایج بدست آمده از پرسشنامه HHIE-S زنان و مردان مشاهده نشد که این یافته مغایر نتایج بدست آمده از مطالعه ی Gates و همکاران (۲۰۰۳) ، همچنین Lichtenstein و Hazuda (۱۹۹۸) است. این امر ظاهراً حاکی از آن است که درجامعه ی ما افت شنوایی از لحاظ عاطفی و اجتماعی تأثیر یکسانی بر زنان و مردان دارد هر چند که قضاوت قطعی در این مورد نیازمند تحقیقات بیشتر است.

همانطور که در مبحث یافته‌ها اشاره شد مجموع میانگین امتیاز عاطفی از مجموع میانگین امتیازات اجتماعی کمتر بود ( ۹۶/۳ در مقابل ۲۶/۵ ) ، اگر چه اختلاف معنی داری را بین این دو دیده نمی شود اما Gates و همکاران (۲۰۰۳) اختلاف بدست آمده را از لحاظ آماری معنی دار ذکر می کنند. Ventry Weinstein (۱۹۸۳) اظهار میدارند که در صورت وجود افت شنوایی ملایم ( PTA گوش بهتر ۲۶ تا ۴۵ dB HL ) نتیجه ی امتیازات اجتماعی و عاطفی از تغییرپذیری بالایی برخوردار است.
به منظور تعیین نیاز به سمعک از آنجا که نمیتوان صرفاً آستانه های ادیومتری را ملاک کاندیداتوری قرار داد ، سه معیار در این رابطه بررسی و با یکدیگر مقایسه شد که عبارت بودند از:

HHIE-S≥ ۱۰ ، BPTA(۳)≥ ۲۶ و HHIE-S ≥ ۱۰ و BPTA(۴)≥ ۲۶و HHIE-S ≥ ۱۰و ۴۰< (۲۰۰۰ و ۱۰۰۰) BHL.
از آنجا که تجزیه و تحلیل آماری حاکی از همبستگی بیشتر HHIE-S ≥ ۱۰ و BPTA(۳)≥ ۲۶ بود ، از این رو این
ملاک به عنوان معیار کاندیداتوری سمعک در نظر گرفته شد. براساس این معیار ۱۱ نفر (۲/۲۱ درصد ) افراد کاندیدای استفاده از سمعک بودند. در حالیکه صرفاً ۲ نفر از این تعداد ( ۱۸ درصد کاندیداها) سمعک داشتند که از عملکرد آن نیز راضی نبودند. این مطلب بخوبی با یافته های مطالعات دیگر در تطابق است. مطالعه ی گستردهای که روی سالمندان امریکا انجام شد نشان میدهد که ۵۰ تا ۹۰ درصد افرادی که در غربالگری شنوایی مردود میشوند جهت انجام آزمون کاملتر شنوایی به مراکز ذیربط مراجعه مینمایند و تنها ۱۰ درصد تا ۲۰ درصد کل این جمعیت طی پیگیری های بعدی سمعک دریافت میکنند.
Popelka و همکاران ( ۱۹۹۸ ) نیز اظهار داشتند که با در نظر گرفتن PTA(۴) تنها ۶/۱۴ درصد از کل افراد مورد مطالعه ی آنها که دارای PTA(۴) بیش از ۲۵dB HL بودند سمعک استفاده می کردند.

در آخرین مرحله از پژوهش حاضر به منظور تعیین قدرت تشخیص برگردان فارسی HHIE-S در شناسایی معلولیت شنوایی، حساسیت و ویژگی آن مورد بررسی قرار گرفت. در زمانی که HHIE-S با BPTA(۳) مقایسه شد حساسیت و ویژگی آن به ترتیب عبارت بود از ۵۵/۰ و ۷۲/۰ و با مقایسه ی HHIE-S با معیار ۴۰< (۲۰۰۰ و ۱۰۰۰) BHL. این ارقام عبارت بودند از ۵۷/۰ و ۶۸/۰ در حالی که لرقام بدست آمده بسیار نزدیک بهم بنظر می رسند ولی تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که تنها بین BPTA(۳) و HHIE-S همبستگی معنی داری ( p<۰/۰۵) وجود دارد از این رو، در مطالعه ی حاضر حساسیت و ویژگی HHIE-S ۵۵/۰ و ۷۲/۰ در نظر گرفته شد.

.در مطالعات مختلف حساسیت و ویژگی HHIE-S بسیار متغیر گزارش شده است. بطوری‌ که حساسیت این پرسشنامه از ۲۴ درصد تا ۸۳ درصد و ویژگی آن از ۶۷ تا ۹۸ درصد ذکر شده است. مهمترین علت این امر نیز معیارهای مختلفی است که به منظور محاسبهی حساسیت و ویژگی این پرسشنامه در نظر گرفته شده است. این نکته در مطالعه حاضر نیز مشهود بود(جدول ۲) . به علاوه حجم نمونه یکی از عوامل مؤثر بر این مقادیر است. بدیهی است که با افزایش حجم نمونه در مطالعات، مقادیر دقیقتری بدست میآید که با اطمینان بیشتری قابل استفاده می‌باشند.

مقابله با کم شنوایی در سالمندان

یافته های این پژوهش حاکی از شیوع بالای کم شنوایی در سالمندان است که این امر میتواند اثرات عاطفی و اجتماعی سوئی در پی داشته و به افسردگی، انزوا، بی توجهی، کاهش اعتماد به نفس و عملکرد ضعیف سالمندان بی‌انجامد. از اینرو بررسی نیاز به سمعک در این جامعه رو به رشد امری ضروری به نظر میرسد. از بین معیارهای مختلف کاندیداتوری سمعک بیشترین همبستگی بین BPTA(۳)≥ ۲۶ و امتیاز HHIE-S≥۱۰ مشاهده شد. بنابراین بر اساس یافته‌های این پژوهش مناسبترین معیار برای کاندیداتوری سمعک استفاده توأم از این دو میباشد. براساس معیار ذکر شده تنها شمار کمی از سالمندانی که نیاز به سمعک داشتند از این وسیله استفاده میکردند بنابراین توسعه‌ی برنامه‌ی غربالگری شنوایی سالمندان و اقدامات لازم جهت شناسایی آن‌دسته افرادی که نیازمند بهره‌گیری از سمعک هستند امری ضروری بوده و منجر به بهبود کیفیت زندگی این بخش بزرگ از جامعه میشود. نکته دیگر سطح سواد افراد است که از نظر Mulrow و همکاران( ۱۹۹۲ ) و Popelka و همکاران ( ۱۹۹۸ ) میتواند بر امتیاز پرسشنامه هایی نظیر HHIE-S مؤثر باشد.

اما سایر مطالعات چنین تأثیری را تأیید یا گزارش نمی‌کنند. با آن که این عامل در این پژوهش بررسی نشده است اما به نظر میرسد اگر قرار باشد عواملی از این دست بر ابزارهای غربالگری تأثیر گذار باشند محدودیت بسیاری بر این روش‌ها وارد میشود و به طور مثال در این مورد فقط مختص میزان تحصیلات معینی خواهد شد.

چکیده‌ی مطالعات غربالگری شنوایی

زمینه و هدف: افت شنوایی یکی از شایعترین مشکلات سالخوردگان بشمار میآید. کاهش شنوایی میتواند منجر به افسردگی، انزوا و عملکرد ضعیف سالمندان به ویژه آنهایی شود که تحت ارزیابی و درمان کم شنوایی قرار نگرفته اند. این مطالعه با هدف غربالگری شنوایی و بررسی نیاز به سمعک در سالمندان صورت گرفت.

روش بررسی: این پژوهش مقطعی تحلیلی روی ۵۲ سالمند ۵۱ تا ۹۷ ساله مطابق با برنامه ی غربالگری شنوایی انجمن گفتار و شنوایی امریکا ( ۱۹۹۷) صورت گرفت تا شیوع اختلال شنوایی و نیاز به سمعک در آنها بررسی شود. بهمنظور بررسی ناتوانی شنیداری از خودارزیاب معلولیت شنوایی سالمندان نسخه غربالگری استفاده شد.

یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که بالغ بر ۸۶ درصد افراد مورد مطالعه دچار درجات مختلفی از کم شنوایی هستند. همبستگی معنیداری بین میانگین آستانه های ۵/۰ ، ۱ و ۲ کیلوهرتز > ۲۶ در گوش بهتر و امتیاز پرسشنامه > ۱۰ مشاهده شد. براساس این دو معیار ۲/۲۱ در صد افراد نیاز به سمعک داشتند در حالی که فقط ۱۸ درصد افراد نیازمند، این وسیله را در اختیار داشتند.

نتیجه گیری: یافته های این پژوهش حاکی از شیوع بالای کم شنوایی در سالمندان است. از این رو بررسی نیاز به سمعک در این جامعه رو به رشد امری ضروری به نظر میرسد. از بین معیارهای مختلف کاندیداتوری سمعک بیشترین همبستگی بین میانگین آستانه های ۵/۰ ، ۱ و ۲ کیلوهرتز > ۲۶ در گوش بهتر و امتیاز پرسشنامه > ۱۰ مشاهده شد. بنابراین مناسب‌ترین معیار برای کاندیداتوری سمعک استفاده توأم از این دو است. خرید سمعک از کلینیک شنوایی سنجی دانیال، بهترین مرکز شنوایی سنجی در ایران.

منابع:

مقالات فارسی و انگلیسی و cdc.gov

دانیال کلینیک

سوالات متداول:

• هدف غربالگری شنوایی چیست؟

افت شنوایی یکی از شایعترین مشکلات سالخوردگان به شمار می‌آید. کاهش شنوایی می‌تواند منجر به افسردگی، انزوا و عملکرد ضعیف سالمندان به ویژه آنهایی شود که تحت ارزیابی و درمان کم شنوایی قرار نگرفته‌اند. این مطالعه با هدف غربالگری شنوایی و بررسی نیاز به سمعک در سالمندان صورت می‌گیرد.

• نتایج غربالگری شنوایی نشان دهنده چیست؟

نتایج مطالعه نشان می‌دهد که بالغ بر ۸۶ درصد افراد مورد مطالعه دچار درجات مختلفی از کم شنوایی هستند. همبستگی معنی داری بین میانگین آستانه های ۰.۵ ، ۱ و ۲ کیلوهرتز > ۲۶ در گوش بهتر و امتیاز پرسشنامه > ۱۰ مشاهده شد. براساس این دو معیار ۲/۲۱ در صد افراد نیاز به سمعک داشتند در حالی که فقط ۱۸ درصد افراد نیازمند، این وسیله را در اختیار داشتند.

• اثرات روحی کم شنوایی چیست؟

یافته های پژوهش ها حاکی از شیوع بالای کم شنوایی در سالمندان است که این امر میتواند اثرات عاطفی و اجتماعی سوئی در پی داشته و به افسردگی، انزوا، بی توجهی، کاهش اعتماد به نفس و عملکرد ضعیف سالمندان بی‌انجامد. از اینرو بررسی نیاز به سمعک در این جامعه رو به رشد امری ضروری به نظر میرسد.